Kaderleri dilenirken
“Ruhlar, toplanmış cemaatler gibidir. Onlardan önceden birbiriyle tanışanlar, iyi anlaşırlar. Tanışmayanlar ayrılırlar pek anlaşamazlar.” (Buhari, Enbiya, 2; Müslim, Birr, 159; Ebu Davud, Edeb, 19.)
Bazen bir taş atarsın uzağa gitmez toz kaldırmaz. Bazen bir taş atarsın düşüşü bitmez. Bazen bir taş atarsın suyun üzerinde yürür. Bazen bir taş atarsın prangalara özgürlüğü çığırır. Bazen bir taş atarsın şeytana kötülüğü lanetlersin. Bazen bir taş atarsın yer yerinden oynar.
Ruhu yeni üflenmişken bir sürü ruhla denk geldi. Kimilerini pek sevmedi zaten uyuşmadı. Ama bazı ruhlar vardı ki enfes. Ya rabbi sen ne güzel yaratmışsın. İçi minnetle doluyor bu güzel ruhları görünce. Böyle güzel ruhları karşısına çıkaran rabbi onu ne de çok seviyor. Allah’a binlerce kez şükürler olsun. O ruhlar arasında bir ruh vardı ki pek güzeldi. O ruhu çok sevdi. Ona tutulup bırakmak istemedi. Dünyaya gelmeye öyle razı oldu. Biraz acele etti. O ruhla ne kadar süre denk geldi bilinmez. Onların kaderleri dilendi.
***
Kaderleri Kaza Olurken
Bir taş atsam, bir dilek tutsam, bir adım atsan
Sanıyorum ki seni bir yerden tanıyorum. Gözlerimizin denk geldiği o an Kalbimde tanıdığım ve çok sevdiğim bir insana duyduğum bir his uyandı. Oysa eminim seni bu hayatta ilk kez gördüm. O yüzden bu duygunun tatlılığı kalbimi sıdalandırıyor. Bilinmezliklerin arasında bu tanıdıklık hissi beni kahrediyor. Kader beni korkutuyor. Bir yabancı olma ihtimalini istemiyorum. Ruhlarımızın tanıştığına inanmak istiyorum.
İççimdeki bu duyguya mı sana mı tutunmak istediğimden emin değilim. Kaderde Allah’ın bizi birbirimize dilemiş olmasını diliyorum. Kazada bu gerçekleşsin istiyorum. İstemekten çok korkuyorum. Ben kuldan istemedim Allah’tan istemedim. İstemek beni acizleştirdiğini sanıyorum. Ama olacaksa aciz olmaya razıyım. Sen doğru ol istiyorum. Sen beklediğim kişi ol istiyorum. Seni tekrar görmeyi istiyorum.
İlk gördüğümde onu tanıdık biri gibi hissettim. Gözlerinde bir ışık yandığını gördüm. Gözlerinde yıldızlar olan insanları çok severim. Her göze değmez benim gözlerim. Erkek cinsine safi bir nefret duyarım. Merhameti hak ettiklerini pek düşünmem. Allah nasip eder de diktatör olursam toplama kampı yapıcam. Nasıl oturulur? Nasıl kalkılır? Nasıl konuşulur? Nasıl davranılır? Temel insan yetilerinin öğretildiği bir kamp olacak. Sonrasında topluma karışabilirler. Bu kampa ihtiyaç duymayan kendini yetiştirmiş oturmasını kalkmasını konuşmasını bilen biri görünce pek tabii çok etkilendim. Ama yinede temkinli olmakta fayda var. Kaderi bilemem. Kazayı yaşamadım.
***
Kaza Sona Ererken
Çocukça biliyorum. Kendime ben de çok şaşıyorum. İnsan bu yaşta böyle hisseder mi? İnsan onca hayat meşgalesi arasında aklını ve kalbini bu kadar biri ile doldurur mu? Yirmi yıl geçmiş. Koskoca yirmi yılda insan yaşlanmaz mı? Utanıyorum bazen bu çocukça heyecandan. Sonra onun gözlerindeki yıldızları görünce unutuyorum yaşımızı. Unutuyorum sorumluluklarımızı. Dünyayı öte tarafı. Bir efsun ki anlatamam. Aşk denilen meftunun bu kadar güçlü olması korkutucu. Zaman beni korkutuyor. Bu aşk beni korkutuyor. Dinmeyen kalbim artık yaşlanıyor.
Söz verdi bana ben gittikten sonra beni bekletmeyecekmiş. Torunu torbayı yerleştirip hemen yanıma gelecekmiş. Karanlıktan korkmadığımı bilir. Ama yıldızları görmeden mutsuz olacağımı söylüyor. Gelirken yıldızları nasıl getireceğini sordum. Ben geliyorum ya dedi. İyi dedim ben alışkınım seni beklemeye ama sen yine de beni çok bekletme.
Ah benim korkularım üzerime kıyafet olan ayaklarıma bağ olan gözlerimi yere indiren korkularım. Onlar yine burdalar onunla benim aramdalar. Yaşamla benim aramdalar. Ölüm onunla benim aramda. Kaderimiz kaza oldu. İki ömrü bir ömür doldurduk. Doğarken de ölürken de onu bekleyemedim. İki sene evvelinden gittim.
Ruhu semaya çekilirken onu tekrardan beklemeye başladı. İçinde bir korku kulu çok sevmek de günah olur muydu? Bundan hep korkarak yaşamıştı. Bu korkusunu onun gözlerindeki yıldızlara bakarak geçirirdi. Şimdi onun gözleri uzaktaydı. Yıldızlarda. Korku o yokken ona hükmediyordu. Vakit ne oldu bilinmez yıldızlar tekrardan gözler arasında muhabbetlerini kurdu. Allah kaderlerinde diledi Allah kudreti ile kazalarını gerçekleştirdi.
(Amin:))
Fatma Dursun
Fatma Dursun reacted with 🤲 at 2025-07-27 07:48 am