İki bin yıl önceki olayı da eleştirmezsin be teyze. Ya da eleştirirsin, ağız senin, tabii ki kimse karışamaz oradan çıkacaklara, senden daha mı iyi olacak Allah’ın cahilleri, yine de büyüklük sende kalsın evet, cahildir affet, deme bi şey.
Hiç. Sen o teyzeye bakma teyze. Kuldur, hata yapar. Di mi ama, evet evet, senin gibi nerede ne konuşacağını bilen insan kalmadı ki. Yaşına başına bak bi, hiç yakışıyor mu. Hiç değilse bir teve proğramı açsın, gelin kaynana barıştırsın. Ama nerdeeeğ, kaldı mı öyle yürekli insanlar. Olsun, ekran başı da olsa insanın içi bi garip oluyor, hep merhametten. Allah herkese vermiyor ki böyle merhamet, evet teyze. Tabii ki Allah sen, başımızdan eksik etmesin.
Bakma sen o teyzelere teyze, aynen öyle. Kimi beş vakitten üçünü zar zor, sense beşini eksiksiz, tabii. Göster tabii parmaklarını, nasır tutmuşlar evet, gördüm. OtuzüçlükleriindenayırmasınAllah. Senin gibisini de bulmak zor ama demeye de ar ediyorsun biliyorum teyzeciğm, insanlar baksa da senin gibi nurlu kadını görseler evet ama insanlar da hata yapar, aynen öyle. Çek tesbihini çek.
Geçenlerde otobüste benden yer isteyen teyze, aha da karşımda. Pazar torbalarını yüklenmiş, uygun bir rakip bulsa ayikido yapacak potansiyelde ama otobüse bindiklerinde hayat enerjileri eksilere düşer ve kemik yaşları olduğundan çok çok daha fazla çıkar. Hayat işte. Yine de gülümse. Ehe.
-Selamün aleyküm teyzeeeğ, hatırladın mı beni?
-Yok çocuğum, ben azyaymırım, unutkanlık var bende, yani parkinson hastalığı.
-Oooo çok geçmiş olsun. Sen nereliydin teyze?
-Giresunluyum çocuğum.
-Fındığınız vardır o zaman bayaaaa.
-Yok be çocuğum, olanı da bu sene şu kadar liradan alıyola. O paraya ne alacan, anca evine erzak. geçen sene bu paraylan hem kendi evine hem konşuun evine alırdın. Aç kalmıyok şükür.
-Ehe.
-Neyse çocuğum tutma beni, pazarı bi turlayacam, ayakları tutmiy zaten.
-Ehe.
Laflar yutağımdaki boğumlara tek tek oturdu. En çok sen teyze, evet. Kaldı mı şöyle eli yüzü düzgün, ağzı dualı, eli ne çok açık ne çok kapalı, ayağı nereye gittiğini bilen, gözleri… Ah ulan teyzeler, ne ara bu kadar değiştiniz.
Yine de bir yerlerde, köşelerde bir yerlerde var biliyorum. Onların kelimelerini yüklenmiş diğerleri, sesleri çıkan onlar, var olanlar onlar. Diğerleri sarıdan bir tenle yaşıyorlar. bir yanları hep toprakla bir,şehadet parmakları durmaksızın ilerleyen yelkovan gibi. dudakları kıpraşır, ses çıkmaz. Dinlemek isteyene konuşurlar. Görmek isteyene gösterirler. O teyzeler de yaşar bu teyzeler de.
TEYZELER KAPATILSIN. Ama her teyze üstüne alınmasın. Alınacaklar kendini bilir gerçi. Ehe.