Yaşamın anlamını keşfetmek keyifli olduğu kadar sancılı bir süreç. Keyifli çünkü gizleri açığa çıkarıyorsun. Yunko (1) gibi katman katman. Açtıkça içeride daha fazlası var. Sancılı çünkü bu gizler her zaman mutluluk vaad etmiyor. Hayat çok garip. Mesela insanlar, onları hiç anlamıyorum. 21. yüzyılın en büyük keşiflerinden diyebiliriz. Ama bu mahlukatlara gerçekten ihtiyacımız var mı? Konuşuyorlar, düşünüyorlar, yiyip içiyorlar, bizim yaptığımız birçok şeyi yapıyorlar. Yine de oldukça ilkel bir tür. Hükümet bundan birkaç yıl önce insan hakları kararnamesi yayımladı. Yakın zamana kadar evcil hayvanlarımızdı hepsi. Sonraları evlat edinme programına dahil edilmeye başladılar.
Bu benim açımdan etik bir sorun. Onları ilk bulduğumuzda evcil besilerimizden bir farkları yoktu bizim için. Başka bir seçeneği hiç düşünmemiştik. Bizim için önemli olan hep ilk an olmuştur. Dünyanın yaratılması meselesi de keza. Tanrının boşlukta şişirdiği balon patladı ve bolliler(2) meydana geldi. Bunda hemfikiriz öyle değil mi? Sonradan birkaç kendini bilmez farklı teoriler ileri sürse de onlara çoğunluğumuz aldırmadı. Çünkü bizim için ilk önemlidir. DKGS’nda (3) da bunu çokça görürüz. Doğru olan cevap aklına ilk gelen cevaptır. Çünkü gerçek içimizde bir yerdedir.
Şimdi çıkıp insanların birtakım haklar elde ettiklerini ileri sürüyorlar. Ne yani bir oturmada yarım kilo kaliteli bifteği yiyebiliyor diye benimle bir mi olacak? Çoğu zaman benden de fazla yiyorlar. Bunun dışında garip davranışları var. Fonu (4) denilen bir davranış biçimini keşfettik. Öyle ki ani değişimler, sürpriz olaylar karşısında gösterdikleri bir tür reaksiyon. Onlar için hazırladığımız ve genetik yatkınlıklarına göre seveceklerini düşündüğümüz tasarımları ve oyunları da görmezden geliyorlar. Renkli cisimlere çeşitli anlamlar yükleyip yönelimlerine göre birtakım yargılara varmak daha çok hoşlarına gidiyor. Acayip bir tür gerçekten!
İnsan böyle hukima toraşi buringa ankizo (5) varlıklar. Neyse ki atmaya gerek kalmadı. İnsan hakları kararnamesinden beri birçoğu daha adil (!) şartlarda evlat ediniliyordu. Ne var ki ortalama seksen yıl yaşayan insanların türünün sonu geldi. (Hele şükür.) Şimdi son insanı müşahede altında tutuyoruz. Aslına bakılırsa hükümet neslinin devamı için gizliden bir çalışma yürütüyor ve ben de bu projedeki vetanlardan (6) biriyim. Ama bu çok zor. Çoğalma biçimlerini incelediğimizde mümkünatı yok.
Meşhur Bufkins Roey’in (7) ses kaydını dinliyorum. İhtiyar bir vix (8) bir zamanlar insan sergisine gittiğinden bahsediyor. İnsanla kurduğu iletişim yöntemi o kadar komik ki. Önce insan ona el sallamış ve katılımcı da aynıyla karşılık vermiş. Bu ilkel varlıkla bunca basit bir iletişim dili kurabilmek bizimkini epey şaşırtmış. Nasıl oluyor bilmiyorum ama halkımızın kalbine dokundukları aşikar.
Gözlem notlarımı tamamlamak üzere saatime bakıyorum. 10.32. Yazmaya başlıyorum.
“Son insan bugün esaret altındayken öldü.
137 yaşındaydı.
Kendi hücresinde, ağır bir battaniyenin altında, bir ayıcığa (haddinden fazla sosyal insan türünün tercih ettiği bir tür sözde arkadaş) tutunarak huzur içinde hayata veda etti.
Ölüm saati 10.45”
Yaşamın anlamını keşfetmek keyifli olduğu kadar sancılı bir süreç. Keyifli çünkü gizleri açığa çıkarıyorsun. Sancılı çünkü bu gizler her zaman mutluluk vaad etmiyor. Şimdi yapacağımı niçin yaptığımı ben de bilmiyorum. İnsanın da gerçekten son yıllarda öne sürüldüğü gibi çeşitli haklara sahip olduğunu düşünüp bizim elimizin altında yeterince acı çekmesini mi istemiyordum? Yoksa bu ilkel varlığın neslinin devam etmesi düşüncesinin ürkütücülüğü mü buna yol açmıştı? Bu varlığı kıskanıyor olabilir miydim? Sanırım bunu hiçbir zaman bilemeyeceğiz.
Tejloris’i (9) ona doğrultuyorum. Acısız bir ölüm ona verebileceğim tek şey. Saatime bakıyorum. On bire çeyrek var.
Hasna Para
Dünya(-1) Gezegeni Sözlüğünden
1. Lahana
2. Gezegencikler
3. Dünya (-1) Kendini Gerçekleştirme Sınavı
4. Stres
5. Atsan atılmaz satsan satılmaz
6. Profesör
7. Sen Başkasın (2080’lerin meşhur radyo programı.)
8. Dünya (-1) bireylerine verilen ad
9. Ölüm sebebinin belirlenmesinin mümkün olmadığı, maktulde yara vb. izlere rastlanmayan son teknoloji Dünya(-1) silahı