Ek zorluğu kullanmadım. Keyifli okumalar.
Gökyüzüne Doğru Bir Yarış
"Dünyanın bittiği bir yerlerde
Güzel sesli akşam perilerinin karşısında
Dimdik durup ayakta tutuyor göğü
Başı ve yorulmaz kolları üstünde."
“Bu saçmalık!” dedi Poseidon bir hışımla ayağa kalkarak. “Böyle bir yarışma Titanlar’ın bile aklına gelmez.”
“Haklısınız efendim. Bu haberi duyar duymaz bizim için zor günlerin başladığını anlamıştım.” dedi Sentor Nico sakince, kuyruğunu tararken.
“Atlas’a verdiği ceza yeterince ağır değilmiş gibi bir de onu kollayacak bir melez bulmak niyetinde. Hem de bir yarışmayla seçecek! Cezanın yarışması olduğunu ilk kez duyuyorum. Derhal detaylarını anlat bana.”
“Öncelikle yarışmaya girmek isteyen melezlerin sicilleri incelenecek ve olası bir suç kaydı mahkemede incelenecek.”
“Sayın Annabeth Waldrof. Olimpos’a gelmeden önce Central Park’taki işlediğiniz suç için buradasınız. Ben yargıç Jo. Şimdi detayları inceleyelim.” Mahkeme salonunda gürültüden dolayı yargıcı duymakta zorlanıyordum.
“Dondurmasını düşüren bir çocuk için yeni bir dondurma çalmışsam bu benim hatam olamaz. Param yoktu ve çocuk çok üzgündü. Ayrıca ebeveynleri umursamaz davranıyordu.” dedim kollarımı birbirine kavuşturarak. “Yaptığımdan pişmanlık duymuyorum.”
“Hmm. Anlıyorum Sayın Waldrof. O çocuğu sevindirmeniz güzel bir davranış ama yine de bu hırsızlık anlamına geliyor. Bu durumu senatoyla tartışmam için bana birkaç dakika verin.”
Yargıç kürsüsünden kalkıp senato masasına yürüdü. Anlayamadığım bir dilde konuşmaya başladılar. Yaklaşık üç dakika boyunca onları izledim. Yaşlı iki senato üyesi bana ters ters bakarak Yargıç Jo’ya bir şeyler söylüyorlardı. Yargıç ise sakince onlara cevap veriyordu adeta onların öfkesini dindiriyordu. Hatta öyle ki, yargıcı dinledikçe suratlarındaki öfke normale döndü. Konuşma bitince yargıç kürsüsüne döndü.
“Aklandın. Senato üyelerini ikna etmek çok zor oldu ancak edindiğim bilgilere göre çocuğun ailesi, kendilerinin değil yabancı birinin kendi çocuklarını sevindirmesini çok utanç verici bulup davranışlarını gözden geçirmeye karar vermişler. Üyeler bunu göz önüne alarak karar verdiler. Tebrikler. Sicilin temiz olduğu için yarışmaya girmeye hak kazandın.”
“Sonrasında ise aklanan melezler yarışma için New York’un en çukur zeminine götürülecek. Zeus oradan gökyüzüne doğru dik eğimli bir yokuş inşa etmiş. Merak etme ölümlüler bunu göremeyecek, şu perde olayını. Biz istersek görürler, istemezsek görmezler. Oradan Tanrı Atlas'ın tam yanına, gökyüzüne doğru koşmaya başlayacaklar. İlk ulaşan kazanacak. Ve on dünya senesi boyunca Atlas'a refakatçilik yapabilirse, gökyüzü Atlas'ın omuzlarından alınacak. Cezası son bulacak. "
Kondisyonum hiç olmadığı kadar iyi durumda. Bu yarışma için aylardır hazırlanıyorum. Melez olarak hayatta birçok zorluk yaşadım. Bunların benim hayatımı en güçleştireni ise babamın yanımda olmamasıydı. Evet, benim babam Tanrı Atlas. Ve onunla bir on yıl geçirip Tanrı Zeus'un cezasından kurtarmak benim en büyük hayalim. Bu işe başka kimler gönüllü olacak merak ediyorum. Yarınki yarışma için heyecandan uyuyamayacağım sanırım.
Ertesi gün, sentor ve Poseidon gözlerine inanamayarak Olimpos eteklerinden aşağıya baktı. Yarışmaya sadece bir kişi katılmıştı. O kişi de çok büyük bir hırsla gökyüzüne doğru koşuyordu.